De toerist uithangen voor een paar dagen

Vrijdag 29 juli 2011:

Na papa, mama en Bas 5 weken niet gezien te hebben, zien we elkaar vandaag eindelijk weer. Jippie! Ik geef toe: ik heb ze af en toe best gemist. Maar eerst natuurlijk gewoon naar school. Ik ga alleen wel iets eerder weg van school, want ik vind het leuk om al bij de uitgang te staan als ze eraan komen. Helaas loopt het even anders… Ik ben gisteren al wezen kijken op dit grote station en we hebben toen afgesproken bij Café Café. De trein komt om 13.34 uur aan. En ik ben er helemaal klaar voor. De mensen stromen uit de uitgang, maar geen vrouw met bijna wit haar, een kale man en Nederlandse jongen. Hmm… Toch wel vreemd. Na 20 minuten daar te hebben gestaan zonder resultaat, wordt er gebeld door mama: ‘Waar blijf je?’ Hoezo waar blijf ik? Ik sta hier al 20 minuten te wachten, waar zijn jullie bedoel je. Ze staan bij Café Café. Nou, een ding is zeker, niet bij mijn Café Café. Ze beweren zeker te weten bij Passeig de Graçia te staan. Dus ik ga maar even in mijn allerbeste Spaans vragen of dit de enige uitgang is van dit treinstation. En dit blijkt de enige te zijn, ze moeten hier uitkomen, zegt de man. Ik bel dus maar even terug en zeg ze naar buiten te gaan, om te kijken in welke straat ze dan zijn. En ik blijf ondertussen staan wachten met mijn mobiel in de hand. Dan ineens zie ik 3 mensen die aan de beschrijvingen voldoen. Bij de treinen was blijkbaar ook een Café Café, maar een andere dan waar ik stond te wachten. Gelukkig maar, zo valt de zoektocht toch nog mee. Het is wel heel erg leuk om ze weer te zien. En ook wel een beetje apart, zo in BCN. Na even geknuffeld te hebben, gaan we met de metro naar mijn huis. Eerst nog even boodschapjes doen. Dan kunnen we in het appartement lekker een broodje eten. Als ik het appartement heb laten zien en we lekker hebben gegeten, gaan we naar het hotel van papa, mama en Bas. Als ik ze daar heb afgedropt, ga ik zelf even naar een meeting van het werk. Als dat eindelijk is afgelopen (zoals zovaak gaat het eigenlijk nergens over, anderhalf uur lang), ga ik terug naar het hotel. En vanaf daar gaan we met de metro naar La Rambla. Om die even af te lopen en aan het einde, bij de haven wat te eten. Als toetje nog een lekker crèpe-je naar binnen werken en dan lekker naar ‘huis’.

Zaterdag 30 juli 2011:

Vandaag is de grote dag van papa dan eindelijk aangebroken: we gaan naar Camp Nou. De wekker gaat dus rond 10. En eigenlijk wil nog wel even wat was in de machine gooien, maar die is helaas al bezet. Dat moet dan later maar. Rond 12en zijn papa, mama en Bas er. Maria gaat ook met ons mee naar Camp Nou. Ze had eigenlijk gepland volgend weekend te gaan, maar ze gaat nu gezellig met ons mee. Met de metro zijn we wel een tijdje onderweg, want het stadion ligt niet midden in het centrum. Als we er eenmaal zijn, moeten we even in de rij om een kaartje te kopen voor de hele mikmak hier. En dan kan het eindelijk beginnen… Volgens mij vindt papa het wel helemaal geweldig, want hij maakt o-ver-al foto’s van. En we maken foto’s van hem in zijn VAKO 3 shirt. VAKO in het stadion van FC Barcelona. FC Barcelona is niet alleen voetbal, maar ook: zaalvoetbal, handbal, ijshockey, hockey op rolschaatsen, basketbal, etc. En in alle sporten net zo succesvol als de voetbalafdeling van Barça. Als we het hele stadion hebben gezien, incl. museum komen we uit in de winkel. Daar wil Bas graag een vest hebben van FC Barcelona. En ik koop het handbalshirt van het nieuwe seizoen van FC Barcelona. Helemaal blij. Camp Nou voldeed in ieder geval aan alle verwachtingen en dit mochten we zeker niet missen. Dan gaan we op weg naar Parque Guëll. Maria stapt onderweg in de metro uit, want die gaat lekker naar huis. Als we het eindstation hebben bereikt en we boven de grond komen, lijkt het ineens wel 9 uur in de avond… Zo donker! We gokken erop dat het een klein buitje is en gaan toch op weg naar boven. Maar dan barst het ineens los en niet een klein beetje ook. Dus we gaan schuilen onder het afdakje van een balkon. Het duurt maar, het duurt maar. En op een gegeven moment komt de regen zelfs van de trap naar beneden als een grote waterval (check de foto). Na daar een uur te hebben gestaan, regent en onweert het iets minder. Dus rennen we naar een café, om daar iets te drinken en warm te worden. Als het eindelijk écht minder regent en er alleen nog kleine drupjes uit de lucht komen, moeten we teruglopen naar het centrum. Want helaas, de metro’s werken niet meer, omdat ze helemaal zijn ondergelopen… Eenmaal terug in het hotel, eventjes opwarmen en opdrogen. De lucht klaart gelukkig helemaal op. Dan is het opeens al half 8 en gaan we even lekker kebab eten. En daarna op weg (nu gelukkig weer met de metro) naar Font Mágica. Het is weer prachtig. Als het afgelopen is, gaan we nog naar de top van de Arena om de hele stad te bekijken in het avondlicht. Dan doen onze beentjes wel zeer en gaan we lekker terug naar onze slaapplekken. Papa, mama en Bas droppen mij af en klimmen dan naar hun hotel omhoog. Morgen een Bus Tour voor de boeg. Maar deze dag is in ieder geval al geslaagd!

Zondag 31 augustus 2011:

Na een heerlijk nachtje van 2 uur slaap, want ik lag mezelf weer kapot te hoesten en mijn buren hadden een leuk feestje, is opstaan toch een beetje moeizaam, ook al is het pas om 10 uur. Nu maar even een wasje draaien, douchen en dan ben ik er klaar voor. We gaan vandaag de Bus tour doen. En omdat we natuurlijk wel een beetje Barçagevoel willen krijgen, gaan we nu lopend naar het opstappunt van de tour, naar Plaça Catalunya. We kunnen de bus verlaten en weer opstappen wanneer we dat willen. En we kunnen twee routes volgen. Ook krijgen we allemaal een set oortjes, zodat we naar de audio kunnen luisteren, in alle talen. Het weer is, in tegenstelling tot gisteren, mooi. Dus met de zon in ons gezicht en de wind in ons haar (geldt misschien niet voor ons allemaal), zitten we heerlijk in de bus. De eerste stop maken we na Sagrada Familia, om daar even wat te eten. Daar zit je dan zo weer een tijdje. Dan stappen we weer op de bus en maken nog een tussenstop bij Parque Guëll. Eenmaal boven zijn we helemaal bezweet en gaan we al snel weer naar beneden. Als we weer bij Plaça Catalunya aankomen, gaan we na de groene route gedaan te hebben ook nog de oranje route doen. Want we komen misschien langs het stadion van Espanyol, leuk voor vader natuurlijk… Eigenlijk heb ik het al wel een beetje gehad, maar vooruit. We stoppen onderweg wel bij het Olympisch stadion, maar geen stadion van Espanyol. Helaas! Als we dan eindelijk weer op het beginpunt zijn, gaan we met de metro naar mijn appartement om daar even wat te eten en met ons achtergebleven familielid te Skypen. Bor is net terug van Terschelling en meer dan vluchtig hebben we hem nog niet gesproken, dus het is wel leuk om hem nu even uitgebreid te kunnen spreken. Daarna nog even een eitje bakken op een stokbroodje en dan gaat de familie weer terug naar het hotel. Morgen nog een halve, extra dag. Dan kan ik nog even mijn school laten zien. Maar ik moet natuurlijk eerst gewoon naar school… Dus nu hopelijk lekker slapen.

Maandag 1 augustus 2011:

Het doorslapen maakt al een beetje progressie, dit keer 3 uurtjes geslapen. Dus dat schiet al op… Als het zo doorgaat, houd ik niet lang meer vol geloof ik. Haha. Toch maar gewoon naar school. Marina zit nu bij mij in de klas, dus we kunnen nu elke dag samen naar school gaan. Ze waarschuwt me al dat ik nu elke dag te laat ga komen, omdat ze Frans is en dus altijd te laat is. Uiteindelijk zijn we niet eens zo laat, want de les is nog niet begonnen. Ik kan maar een half uurtje les meedoen van het eerste blok, want dan moet ik weer naar de presentatie voor het werk, de presentatie voor de nieuwe studenten. Daarna pauze en daarna weer les, dit keer een nieuwe lerares: Mara. Ze is gelukkig heel erg aardig. Als de les is afgelopen, heb ik met papa, mama en Bas afgesproken bij het metrostation vlakbij mijn school. Want ze vinden het natuurlijk nog wel even leuk om mijn school te zien, waar ik trouw elke dag naartoe ga. Als ze het allemaal hebben gezien, gaan we nog even wat drinken bij een tentje vlakbij. En dan pakken we de metro naar het treinstation. Daar nog even een broodje kopen en dan afscheid nemen voor 3 dagen. Dat is toch wel eventjes wat anders. Maar dan blijken de kaartjes het niet te doen. En de man die we vragen, geeft een heel onduidelijk antwoord voor iets heel simpels. Ze moeten de kaartjes namelijk omruilen om terug te kunnen. Het is niet zoals in NL, dat je met één kaartje heen én terug kunt. Je kunt wel gewoon betalen voor een retour, maar als je dan teruggaat, moet je het kaartje van de heenreis omruilen om terug te gaan. Nouja, dat moet je dan net even weten… Snel de kaartjes omruilen en dan rennen naar de trein. Dan ga ik weer terug met de metro naar huis. En omdat we in de middag zon hebben op het balkon, kan ik daar nog even lekker mijn boekje lezen. Dan toch even boodschappen doen en een poging tot beltegoed halen… Maar helaas, de machine werkt natuurlijk weer niet. Dus het geld wordt wel van mijn rekening gehaald, maar niet op mijn telefoon gezet. En bedankt! Volgens mij zijn de machines hier in BCN en ik niet de beste vriendjes. Later loop ik nog even terug naar het pompstation om het te proberen, want misschien lukt het beter met levende personen om mijn beltegoed te halen… Maar helaas het pompstation is dicht. Dus ik kan niet terugsms’en naar mijn familie die is aangekomen op de camping. Mijn humeur wordt er op deze manier niet echt beter op. En eigenlijk moet ik vanavond ‘werken’ voor HAPPY Nation, maar zo HAPPY voel ik me niet. Dus op het laatste moment besluit ik niet te gaan. Nog even lekker tv kijken en dan m’n bedje zo opzoeken.

Esta fin de semana fue mi fin de semana turístico. Ahora vuelvo mi vida normal en BCN. Pero en jueves voy a Fláça para visitar mi padres y mi hermano. Y para relajarse durante 4 días. Porque en Barcelona está ocupado todos los días.
Dit weekend was mijn weekend als toerist. Nu weer terug naar het normale leven in BCN. Maar op donderdag ga ik naar Fláça om papa, mama en Bas te bezoeken. En om te relaxen voor 4 dagen. Want in Barcelona is het altijd druk.

Volgens mij is het weer nu overal in Europa wel weer een beetje oké, zelfs in hier in Barcelona is het weer eindelijk een beetje zoals het zou moeten zijn. Dus lekker genieten allemaal, op vakantie en in Nederland.
Besos,