Over de helft...

Zaterdag 23 juli 2011:

Het duimen heeft geholpen. Het weer klaart op. Dus ik ga met Sandra even naar het strand. Als we terugkomen gaan we nog even langs de winkel om chips en wijn te halen. Thuis gaan we lekker pasta koken, ook voor Emelie. Dit is de eerste keer dat ik voor meerdere mensen kook, dus ik kook meteen voor een weeshuis. Er is veel te veel eten. Daar kan ik dan nog wel een keertje van eten. Rond een uurtje of 9 komt Marina pas thuis sinds gisteravond. Ze heeft de hele nacht/dag met twee jongens doorgebracht op het strand. De jongens zijn ook mee hierheen. De een komt uit Engeland, de ander uit Canada. Beetje vreemde lui… Ik laat hun op het balkon zitten en ga zelf een film kijken, een Disneyfilm die op televisie is. Rond 12 uur zoek ik mijn bedje maar eens op. Na een half uurtje hoor ik de deur opengaan en stemmen. Toch maar even kijken. Het is onze nieuwe huisgenoot, een jongen. Jeff, uit Zweden. Hij werkt ook bij Happy Nation, dus ik ken hem al. Hij komt van een ander appartement, maar omdat hij daar een vervelende huisgenoot had, is hij nu geswitched. Welkom in het vrouwenappartement, haha.

Zondag 24 juli 2011:

Om 8.15 uur gaat de wekker weer, want we gaan naar de Tour van Montjuic. Eigenlijk zouden we met z’n allen gaan, maar Marina en Maria laten het afweten. Dus gaan Emelie en ik samen. Eigenlijk mag het wel in de krant dat Emelie meegaat, want ze is hier bijna 5 maanden en heeft nog niets gezien. Dit is haar laatste week, dus dit wordt haar culturele week. Lekker op tijd! Het weer is gelukkig niet heel erg warm, want het wordt veel wandelen, bergopwaarts en terug. De tour is heel erg interessant, vooral door hetgeen wat er verteld wordt door de gids. De tour duurt van 10 tot 2 en we eindigen op Plaça Espanya. Daar gaan Emelie en ik nog een winkelcentrum in, want vanaf het dak van het winkelcentrum heb je een goed uitzicht over de hele stad. Daarna met pijnlijke voeten naar huis. En snel even wat lunch naar binnen werken. Dan krijg ik een bericht van Happy Nation dat het toch wel erg wordt gewaardeerd als we met z’n allen naar het W Hotel gaan en daarna gezamenlijk naar Sotavento. Dus ik moet me daar maar even toe gaan zetten… Mijn huisgenootje Jeff heeft het druk met school, want hij moet een essay schrijven of zoiets, dus hij gaat niet mee. Iets voor 7en ga ik op weg naar het W Hotel met de metro. Het dichtstbijzijnde metrostation is Barcelonetta en dan is het nog 20 minuten lopen, terwijl je vanaf mijn huis het W Hotel bijna kan zien. En dan loop je ook nog op hakken, dus dan zijn het 20 lange minuten... De volgende keer gewoon op de fiets! Als ik er eindelijk ben, ben ik toch nog een van de eersten en moeten we wachten op de rest. Als de hele crew aanwezig is, gaan we naar terras met zwembad. Daar gaan we met z’n allen een beetje relaxen. Rond een uurtje of 10 gaan de eerste mensen van ons naar Sotavento, omdat we daar vanavond een feest hebben. Gelukkig dit keer met de taxi, daar zijn mijn voetjes blij mee. In Sotavento is ons eten beloofd… En, ik kan je wel vertellen, rond half 11 heb ik echt wel ‘honger’. Eenmaal daar aangekomen blijken er langs een muur allemaal tafels te staan met eten. Maar helaas, het is GRATIS eten, dus de mensen lijken beesten en grijpen al het eten dat ze kunnen vinden. Dus nadat ik eindelijk een minibordje met pasta en risotto heb bemachtigd, ga ik er vandoor. Met in mijn achterhoofd het feit dat ik morgenochtend weer om 8 uur mijn bedje uit moet.

Maandag 25 juli 2011:

Heerlijk gevoel als de wekker om 8 uur gaat na een hele nacht liggen hoesten… Hopelijk krijg ik daar geen problemen mee. Misschien is het in dit gebouw wel verboden te hoesten na 10 uur en komen de buren klagen. Eenmaal op school hebben we in het eerste uur een andere leraar. Voor mij niet nieuw, het is mijn leraar uit mijn oude klas. Hij geeft blijkbaar ook A2 les. Rond 10 uur moet ik de les eventjes verlaten, want ik moet bij de presentatie van Happy Nation zijn. Een presentatie voor alle nieuwe studenten, die komen altijd aan op maandag. Daarna in de pauze natuurlijk het We-love-Mondays-feest van vanavond promoten. Als de lessen voorbij zijn, ga ik naar huis. Het metrokaartje werkt niet, dus sneak ik onder het hekje door. Want het metrostation bij school is nooit bewaakt. Dan op mijn weg naar huis even beltegoed halen voor mijn Spaanse nummer, want papa, mama en Bas zijn in Spanje aangekomen, dus wil ik natuurlijk wel even weten hoe de camping etc. is. Als ik dat gedaan heb, even langs huis om geld te halen voor de boodschappen. Daarna even boodschappen halen voor de hele week. En als ik thuis ben, kan ik eindelijk wat eten. Dan wat huishoudelijke dingetjes doen en daarna lekker niksen. Op een gegeven moment komt Maria naar mij toe en die wil weten wat SIM-lockvrij is. Ze weet niet of haar telefoon SIM-lockvrij is, dus ik zeg dat ze het kan proberen met mijn SIM-kaart, maar omdat ik mijn telefoon eigenlijk nooit uit heb, weet ik de code blijkbaar niet meer. Dus na 2x proberen laat ik het erbij zitten, maar Maria probeert het een 3e keer. En dat was dus een foute code. Dus mijn SIM-kaart is geblokkeerd. Heel handig… Maar dankzij oma en internet kom ik mijn PUK-code te weten en inmiddels werkt mijn telefoon dus weer gewoon. Jeej! Na het avondeten nog even met Emelie en Jeff naar de winkel om wat te drinken te halen. Jeff en ik werken allebei voor Happy Nation en we moeten om 11 uur al in Opium zijn, om de strategie door te spreken. De hele crew staat in een cirkel en we worden toegesproken door één van de bazen. Rond half 1/1 uur zit het werk erop en kunnen we nu zelf gaan feesten in de VIP-ruimte achter de DJ. Maar in mijn achterhoofd weet ik dat ik morgen weer om 8 eruit moet, dus rond 3 uur vind ik wel genoeg. Ondanks dat het een superleuk feest is.

Dinsdag 26 juli 2011:

Voor 5 korte uurtjes slaap, voel ik me redelijk goed. Snel even verfrissen onder de douche en dan op weg naar school. Het eerste blok gaat eigenlijk verrassend snel. Het tweede blok is wat saaier, dus dan is het moeilijker om je ogen open te houden. Op school kom ik Dorine nog tegen, ze vertelt me dat er gisteren in Opium 2000 mensen waren. En 1000 mensen waren binnengebracht door Happy Nation, via de scholen en via de straat/strand/etc. Dus ik denk dat Opium wel redelijk blij met ons was. Terug in de metro kom ik mijn klasgenootje tegen en die blijkt in dezelfde straat te wonen. Dus dat is wel gezellig. In het appartement even wat eten en dan lekker vanaf het balkon tv kijken, want het zonnetje schijnt. Maar omdat ik voel dat mijn ogen dichtvallen, verhuis ik toch even naar mijn bed. Hopelijk even wat slaap pakken. Na een uurtje word ik alweer wakker, want ik hoest weer de longen uit mijn lijf… Heel fijn… Dan zijn Maria en Emelie ook thuis, dus ga ik met hen een beetje tv kijken. Op een gegeven moment gaat Maria de deur uit om naar Parque Guëll te gaan. Ze vraagt of we meegaan, maar ik ben er al 2x geweest en dit weekend ga ik er weer heen met papa, mama en Bas. Zo vaak lijkt me een beetje overdreven. Als ik even op FB zit, word ik door Dorine uitgenodigd om sushi te gaan eten met een selecte groep van Happy Nation. Dat laat ik natuurlijk niet aan me voorbij gaan. Maar omdat het pas om 22.30 uur is, kook ik toch nog maar wat pasta voor mezelf. Oké, deze pasta was niet de beste pasta van deze weken, maar ik eet het toch maar op. Daarna even gezellig doen met het hele huis. Elke keer als Jeff thuiskomt, komt er echt een bom energie in het appartement. Hij is heel erg druk, maar opzich wel op een leuke manier. Daarna klaarmaken en op weg naar CDLC. Daar is de hele VIP-ruimte voor de Happy Nation crew. Met lage tafels en lage banken, heel mooi ingericht allemaal. En het eten is heer-lijk. Met als toetjes chocoladefondue… Jam-jam-jam! Rond 1 uur besluit ik naar huis te gaan, want morgen is er werk aan de winkel en gaat de wekker gewoon weer om 8 uur.

Woensdag 27 juli 2011:

Woow… Vandaag is iedereen eerder wakker dan ik. Ik ben altijd degene die als eerste opstaat. Maar vandaag is dat niet zo. Misschien heeft het ermee te maken dat ze allemaal zijn gaan slapen toen ik de deur uitging, gisteravond. Het eerst blok gaat heel erg snel op school. In de pauze moet ik ‘aan het werk’, wat inhoudt dat ik mensen op lijst moet krijgen voor het feest van vanavond. Daarna weer gewoon les. Deze keer gaat het heel erg langzaam, want we doen heel veel saaie grammatica etc. Als de les eindelijk voorbij is, moet ik weer eventjes aan de gang totdat de volgende les weer begonnen is. Dan even het centrum in om nieuw internet te halen, maar blijkbaar heb ik daar bepaalde gegevens voor nodig en die heb ik natuurlijk niet bij me. Dus dan maar naar huis… Even wat eten, even tv kijken, even boek lezen. En dan weer naar school voor de pauze van de middagscholieren. Als die pauze voorbij is, hebben 200 mensen op de lijst. Die moeten we dan even uittypen en opsturen naar de organisatie. Daarna weer naar de Orange-winkel om het nog een keer te proberen met het internet. Dat lukt! Alleen moet ik morgen weer komen, omdat ik anders elke dag naar een nummer moet bellen om het te activeren… Dus dat gaan we morgen maar doen. Dan eindelijk naar huis. En omdat er natuurlijk weer bewolking is, ga ik me er nu maar even toe zetten om hard te lopen… Als ik thuiskom, zijn Jeff en Emelie aan het koken. En na het douchen, kan ik zo aanschuiven. Heerlijk. Het is ook wel heel erg gezellig om met z’n allen aan tafel te eten, in plaats van in je eentje met een bord op schoot. Na het eten moeten we het oorlogsterrein in de keuken even opruimen. En daarna gaan we gezellig met z’n 3en op het balkon zitten. Marina is inmiddels al de deur uit, want haar vriend komt voor een weekje naar Barcelona. En Maria is op sightseeing in haar eentje tot een uurtje of 11. Jeff en Emelie zouden eigenlijk uitgaan vanavond, want het is Emelie’s laatste echte nacht, maar ze zijn allemaal te lui. Net als ik, ik ga vanavond ook niet uit. Want ik moet natuurlijk een beetje fit zijn voor de komst van de BIG FAMILY. Uiteindelijk krijg ik alleen weinig slaap door alle hoestaanvallen… Spijtig feit!

Donderdag 28 juli 2011:

Vandaag weer een werkdag voor de boeg, maar omdat hetzelfde feest vorige week niet zo geslaagd was, is het denk ik moeilijk om de kaartjes te verkopen. Dat blijkt ook zo te zijn. Op school verkopen we uiteindelijk 9 kaarten… Dat schiet lekker op. En we eindigen met een kaartverkoop van 14 mensen. Na school moet ik weer even naar de Orange-winkel om dit keer het internet echt voor de maand te laten werken. Als ik dat heb geregeld, ga ik naar huis. Onderweg nog even een stokbroodje halen om een broodje gezond te maken voor Maria en mij. Heerlijk. Het zonnetje schijnt vandaag, dus even op het balkon een boek lezen en dan alweer terug naar school, door met de verkoop. Als dat achter de rug is, ga ik even checken waar het treinstation is waar papa, mama en Bas morgen aankomen. Even een belletje plegen om het te controleren. En dan weer terug naar huis… Daar ga ik eindelijk me kamer schoonmaken. Het was eigenlijk de bedoeling om het elke zaterdag of om de zaterdag te doen, maar daar heb ik me niet echt aangehouden. Dus het moet nu maar eens. Meteen maar even de badkamer en de keuken meenemen, dan ziet dat er in ieder geval ook weer netjes uit. 1x in de week schoonmaken door de schoonmaakster is niet genoeg als niet iedereen heel netjes met alles omgaat… Als alles aan kant is, is het alweer 8 uur. Dus ik gooi maar weer even makkelijk lasagne in de oven. Dan is het alweer bijna tijd om op weg naar het feest van vanavond te gaan. Ik ben eigenlijk niet van plan om te gaan, maar omdat de kaartverkoop niet soepel is verlopen, moet ik er even heen. En even je gezicht aan de bazen laten zien, is natuurlijk nooit verkeerd. Eigenlijk wou ik om 11 uur in m’n bed liggen en slapen, maar het is helaas alweer bijna 1.00 uur. Dus nu snel de laptop afsluiten. En dan morgen: FAMILY REUNION! Heel veel zin in…

5 weken gehad, nog 4 te gaan...

Voor alle vakantiegangers: geniet ervan.

Buenas noches! Besos.