Het weekend

Vrijdag 1 juli 2011:

We zijn op weg naar CDLC. Het is nog een beetje vroeg, dus we besluiten eerst ergens anders iets te gaan drinken. Dan maar even naar Opium. Daar worden we van de ene area naar de andere area gestuurd. Eindelijk zitten we aan een tafeltje, waar wel mogen zitten van de ober. Aan de andere kant van het glas zitten twee jongens te staren. Ze bieden ons een drankje aan in de VIP als we dat willen. Maar volgens mij gaat dat niet helemaal soepel, want het duurt allemaal erg lang. Dus we sneaken er tussenuit, haha. We gaan naar CDLC. Een ober vraagt ons waar we voor komen, dus ik zeg: ‘We are on the guestlist for the club.’ ‘On which name?’ ‘Lisanne Liewes.’ Dat verstaan ze helemaal niet, dus de ober en zijn collega’s moeten allemaal lachen. Hij checkt niet eens de lijst en zegt dat we hem moeten volgen. De club zelf is nog niet helemaal open, een klein gedeelte nog maar, omdat het nog vroeg is. Dus neemt hij ons mee naar achteren om aan de bar een drankje te doen. We gaan voor de Hot&Spicy Mojito. Heerlijk!!! Rond een uurtje of 4 dan maar weer met de taxi naar huis. Ook al is mijn huis heel dichtbij, alleen naar huis lopen voelt toch niet heel prettig.

Zaterdag 2 juni 2011:

Woow… Weer de hele nacht doorgeslapen tot een uurtje of 11, dat voelt echt heerlijk. Na een beetje rustig aan te hebben gedaan, even naar het strand. Gisteren is de Sale begonnen, dus eigenlijk willen Linda en ik daar ook nog wel even kijken. Maar omdat het zo warm is, gaan we liever eerst even naar het strand om later dan nog even de winkels in te duiken. Er staat een windje vandaag, maar dat brengt wel wat verkoeling. Lekker. Na het strand nog even langs mijn huis om een broodje te eten. Emelie gaat ook mee naar de stad, want die wil graag ook even wat kleding shoppen. Eenmaal in de stad aangekomen, lijkt het alsof er een oorlog is uitgebroken in de winkels… Zo verschrikkelijk druk! Zo shoppen is niet echt heel plezierig. Dus na een paar schoenen te hebben gehaald voor onder dat nieuwe jurkje, gaan we weer naar huis. Het is inmiddels ook al half 9, dus vandaag is wel echt Spaanse tijden eten. Onderweg kopen Emelie en ik nog even tabletten voor de afwasmachine, want die zit in de keuken ingebouwd, maar we gebruiken hem nooit. Dus hopelijk gaat dat werken, want dan hoeven we niet meer af te wassen. Vanavond gaan we naar Sutton, een zeer exclusieve tent. Maar ik heb ons weer op guestlist gezet, haha. Nu maar hopen dat het werkt. Eerst nu m’n bedje opmaken, want ik heb vandaag alles even gewassen. Dan kan ik vanavond in een schoon bed slapen, heerlijk…

Om 12 uur spreken we af bij een metrostation. Samen met Emelie en Linda gaan we opzoek naar de club Sutton. Doordat verschillende mensen ons de verkeerde kant op sturen, moeten we een pokkeneind lopen. En ik kan je wel vertellen: op hoge, nieuwe hakken is dat niet echt een pretje. Maar we hebben het gevonden. We zijn wel opvallend vroeg… Het is half 1 en er zijn naast ons nog 3 andere mensen in de club. Top… Dan maar even een drankje halen. Dan krijg ik toch wel het idee dat deze club inderdaad meer geschikt is voor profvoetballers als Messi (hij is hier al meerdere malen gespot), want een Coca Cola light van 20 cl kost hier €9,00… Rond een uurtje of 2 is het in de club heel erg druk. En ik vermaak wel prima. Alleen die schoenen zijn toch wel echt killing. Dus ik ben blij als ik om 5 uur in m’n (schone) bedje lig. Morgen misschien even een voetenmaskertje? Haha.

Zondag 3 juli 2011:

Nadat ik om 5 uur in bed lag, word ik om 12 uur wakker. Geen kater, dat scheelt toch wel als je niets drinkt. Vandaag ga ik geloof ik maar eventjes lekker niets doen. Beetje op de bank hangen met de tv aan en mijn laptop op schoot. Emelie slaapt nog, Olivia is naar een park en het Turkse meisje is ook de deur alweer uit. Dus ik heb het rijk voor mij alleen. Als het goed is, komt er vandaag ook een nieuw huisgenootje… Ik ben benieuwd! Het meisje komt uiteindelijk pas aan het einde van de middag het huis binnen. Ze heeft nog geen sleutel gekregen, dus ze kan haar kamer nog niet in… Heel handig. Na een heel dagje op de bank te hebben gehangen, neem ik douche en ga ik met de metro op weg naar Plaça Espanya. Ik ga daar samen met Linda naar een show kijken van Font Mágica (fontein). Ik zal de foto’s ervan hierop zetten. Al doen de foto’s teniet aan hoe het echt is. Ik had er gewoon kippenvel van. Maar dat kan ook komen doordat het flink afgekoeld was, tot ongeveer 23°C… Emelie was inmiddels ook gekomen om de show te bekijken. Daarna zijn we naar het W hotel gegaan met de metro. Het is nog wel een eindje lopen, maar dat is het absoluut waard. Eenmaal in het hotel, moeten we weer melden wie we zijn en of we op de lijst staan. En we staan natuurlijk weer op de lijst, haha. We moeten van de begaande grond naar de bovenste verdieping, de 26ste. De lift gaat zo snel dat mijn oren er gewoon pijn van doen. Als ik naar mijn appartement ga, moet ik naar de 3e verdieping met de lift, die doet er gewoon langer over dan de lift van het W hotel naar de 26ste verdieping. Het is nog niet heel erg druk in de club/lounge bar. Maar de (Nederlandse) ober vertelt dat het nog vroeg is en dat het nog wel drukker gaat worden. Linda trakteert me op een heerlijk roseetje. Even later stroomt de tent inderdaad voller. We spotten Inge de Bruijn in de menigte, met een vreemde, donkere rastaknakker bij zich. Dat was eigenlijk wel een roddelpersmomentje waard. Op een gegeven moment komen we aan de praat met een jongen/man uit Rome. Hij verblijft in dit te luxe hotel. Een kamer voor één nacht kost hier maar tussen €300,- en €2000,- per nacht. Hij vraagt of we nog meegaan naar Opium, maar we besluiten om verstandig te zijn en rond een uurtje of 1 met de taxi naar huis te gaan. Want ja, we moeten morgen toch wel weer naar school.

Maandag 4 juli 2011:
Na een wat korter nachtje er toch maar weer om 8 uur uit. Om 9 uur de deur uit naar school. De eerste twee uren zijn hetzelfde als altijd, maar na de pauze hebben we nu een nieuwe lerares. Ze heet Lis en is 29 jaar. Ze spreekt helemaal geen Engels, waardoor het af en toe nog wel even lastig is om te communiceren als wij een woord niet kennen. Aan de andere kant leer je daardoor misschien alleen maar meer. Het zou vandaag gaan stormen, dus ik ben benieuwd wat dat betekent in Barcelona. Het is wel wat bewolkt, maar echt koud kun je het noemen. Al voelt het wel wat frisjes aan, die 24°C in vergelijking met 30°C of hoger. Eenmaal thuis onweert het wel een beetje met wat regen, maar verder merk ik er niet zo heel veel van. Dit koelere weer moet een extra reden zijn om straks te gaan hardlopen… Maar nu eerst hier een beetje opruimen en wat boodschappen halen, want er moet ook nog zo af en toe gegeten worden. Als je hier naar de supermarkt gaat, moet je daar wel wat extra tijd voor uittrekken, want de medewerkers hier doen kalm aan. Soms wel een klein beetje ergerlijk, maar het hoort denk ik ook wel bij de cultuur. Nadat ik samen met Emelie de koelkast een beetje heb uitgezocht (dingen weggegooid van oude bewoners…), kunnen we de koelkast handiger indelen, zodat iedereen zijn eigen plank heeft. In de afgelopen week kon ik maar heel weinig spullen in de koelkast kwijt, omdat iedereen wel ergens wat had staan en het stampens vol zat. Nu kan ik eindelijk ook een keer koud water drinken! En dat is wel zo lekker na 20 minuten hardlopen langs het strand… Het is nu 8 uur en ik denk dat ik zo maar een beetje pasta voor mezelf ga maken. Vanavond nog even Skypen met m’n familie. Dan lekker vroeg op bed.

Besos!